સફળતા ની આ સફર મા હુ એકલો હતો,
ખબરનહી ક્યારે આ મહત્વકાંક્ષા જોડાઈ ગઈ,
વહેતા ઝરણા ની જેમ આ વર્ષો વહી ગયા,
ખબરનહી કયારે આ જીંદગી ખર્ચાઈ ગઈ.
મરી મીટવાની તૈયારી હતી, જે દોસ્તો માટે
ખબરનહી ક્યારે આ ગાઢ દોસ્તી ગુચંવાઈ ગઈ.
સફળતા ના મુકામે પહોંચી આજે “મેહુલ” વિચારે છે,
ખબરનહી આ સફર મા કેટલા દોસ્તો ની બાદબાકી થઈ.
-મેહુલ
સુંદર રચના ! બ્લોગજગતમાં આપનું સ્વાગત છે. તમારી કલમ નીખરતી રહે તેવી શુભેચ્છાઓ !
Hi Mehul,
Really true…